Projekt zrealizowano przy wsparciu finansowym Województwa Małopolskiego
Ten kto stoi w miejscu - cofa się. Stowarzyszenie, żeby działać i otwierać się na środowisko - musi wciąż szukać nowych pomysłów na rozwój. Są jednak takie działania, których realizacja sprawia nie tylko wiele satysfakcji, ale też najzwyczajniej w świecie - niesie pomoc drugiemu człowiekowi, dając radość i nadzieję. Nowy Program realizowany przez Stowarzyszenie Gospodyń Wiejskich Andrychów należy właśnie do takich działań!
SGW w Andrychowie w swoich szeregach ma 80% seniorów w różnym wieku. Nic dziwnego, że dobrze zna potrzeby seniorów środowiska gospodyń. Chce im pomóc. To nie jest jednorazowa akcja. Chcemy z nimi pracować dłużej. Wolontariuszki nawiązały z seniorkami wspólny język. Pojawiła się niespotykana chęć współpracy, dalszej współpracy. Widać zaangażowanie. To jest ukłon w kierunku seniorek. Mamy nadzieję, że jeżeli będziemy pracować dla innych - ktoś potem zrobi coś również dla nas... mówi Prezes SGW Czesława Wojewodzic
Wiele wspomnień, wiele pięknych chwil i jeszcze więcej wzruszenia! To program, o którym można pisać i mówić godzinami i wciąż jest jeszcze wiele do powiedzenia. Warto było napisać ten program! Dziękujemy za wsparcie nas w tym działaniu! - dodaje
Podczas wizyt u gospodyń, z wiadomych względów - nie robiono fotografii. Dokumentacja była spisywana ręcznie. Gospodynie wolały to niz niż nagrywanie na dyktafon. Za ich czasów nie było przecież tak rozwiniętej elektroniki. Słowo pisane - pozostaje im bliższe od bezdusznego - cyfrowego zapisu, rozmowy z maszyną...
Program to mnóstwo przeżyć, mnóstwo wspomnień, jak np. wyjazd do Opery Śląskiej w Bytomiu na spektakl Carmen, bo i takie działania podjęto w jego ramach! W programie chciałyśmy pokłonić się nisko seniorkom i pokazać im, że ich praca, życie i działanie w Kołach Gospodyń nie poszły na marne. Udowodnić im, że sa dla nas ważne, że sa nam potrzebne. Pomagając innym - pomagamy przeciez sobie!
Program kończy sie w bardzo ciepłym okresie - świąt Bożego Narodzenia. Chcemy nieść innym dobro. Rzeczywiste, prawdziwe. Sprawić by wszyscy dobrze się czuli - zarówno my, jak i ludzie wokół nas - informuje Prezes SGW
SGW realizowało program zgodnie z umowami 15/PS/VII/2013 z dnia 9 sierpnia 2013 r. oraz zawartą w dniu 12 lipca 2013 roku nr. I/1258/PS/1696/13 miedzy Województwem Małopolskim a Stowarzyszeniem Gospodyń Wiejskich Andrychów. Zadanie nazywa się "Bliżej siebie - aktywny senior wspiera seniora" – woj. Małopolskie
Stowarzyszenie Gospodyń Wiejskich przy wsparciu Województwa Małopolskiego na realizacje zadań publicznych z obszaru w zakresie wspierania funkcjonowania społecznego oraz przeciwdziałania wykluczeniu osób starszych realizuje projekt skierowany właśnie do seniorów.
Na przeprowadzenie działań realizowanych w projekcie SGW otrzymało dotację z Woj. Małopolskiego w kwocie 14 tys. złotych. Realizacja zadania odbywała się w okresie od 15 czerwca 2013 r. do 30 listopada 2013 r.
Działania podjęte w projekcie skierowane były do dwóch grup seniorów: osób w wieku 55 do 70 lat oraz do ludzi starszych, schorowanych i samotnych mających powyżej 70 lat. Ogółem w realizacji zadania czynnie uczestniczyło 45 seniorów.
Stowarzyszenie poprzez realizację programu postawiło sobie za cel aktywizację, reintegrację i mobilizację społeczną i zdrowotną seniorek oraz emerytek, zamieszkujących tereny powiatu wadowickiego. Dzięki jego realizacji dało się wesprzeć funkcjonowanie społeczne osób starszych a tym samym zapobiec ich bierności, izolacji czy wykluczeniu społecznemu. W ramach realizacji zadania młodsze beneficjentki projektu uczestniczyły w kursach:
1. "Sztuczne kompozycje kwiatowe na różne okoliczności - wzory kwiatów obecne i 50 lat temu” – 25 godzin dla 10 seniorów.
Kurs realizowany był Domu Kultury w Sułkowicach Łęgu. Uczestniczyło w nim 10 gospodyń nie tylko z KGW Sułkowice Łęg, ale tez innych Kół, które wyraziły chęć uczestnictwa. Kurs trwał 25 h i miał na celu przypomnienie tradycji kwiatu, 50 i 100 lat temu. Jakie kwiaty wtedy były robione? Jak wyrabiało się je do dekoracji kapliczek, na stół, jak modne były wtedy poduszki do okien - to właśnie tam wykonane własnoręcznie kwiaty były dawane przez gospodynie. Kwiaty takie dawano też koło Matki Boskiej na komodzie. To właśnie tam stały bukiety tego rodzaju kwiatów - rękodzieła. 50-100 lat temu tak właśnie dekorowano domy. Przede wszytkim - robiono tez dekoracje ze sztucznych kwiatów na wesela jako ubiór domu, a także na Wszystkich Świętych - na cmentarze. Podczas warsztatów wzory kwiatów sprzed lat były przypomniane, ale też uzupełnione o nowości wytwarzane obecnie.
2. „Tradycyjne ozdoby choinkowe” – 25 godzin dla 10 seniorów.
Kolejny kurs jprzeznaczono równiez dla gospodyń, lecz tym razem były robione ozdoby choinkowe. Jak oozdoby wykonywane są obecnie, a jak były wykonywane 50 lat temu? To własnie o tym można było przekonać sie na warsztatach, na których przeprowadzono również kurs decoupage. Aniołki, bombki choinkowe - przypomnienie tego co było przed laty było ciekawym przeżyciem i okazja do wspomnień przy pracy.
3. „Szydełkowanie – kołnierzyki i serwety” – 25 godzin dla 10 seniorek
Z tego projektu zrealizowano również kurs szydełkowy. Kiedyś robiono ręcznie firanki i serwety. Ta moda wraca! Modne są serwetki, kołnierzyki, powłoczki na jaśki, kocyki na nogi, Panie mają wielkie zapasy włóczki, które kiedyś kupowało się w dużych ilościach - bo nic nie było - więc kupowano na zapas. Kurs wywołał falę emocji i nowego zajęcia. Pisząc program to nie jest tylko zrobić spotkanie ale pobudzić do działania ożywić wspomnienia, udowodnić seniorkom że sa dostrzegane, potrzebne, że ich wiedza jest bezcenna, ważna. Wiele osób nie chciało wprost wypuszczać odwiedzających je seniorek, tak ucieszył ich fakt czyjejś wizyty i możliwość rozmowy i wspomnień dawnych czasów.
Gospodynie uczestniczyły również w warsztatach wicia wieńca dożynkowego („Grupa wieńcowa” – 10 seniorów) oraz brały udział w dożynkach gminnych oraz wojewódzkich.
Kursy odbywały się w miesiącach: lipiec-listopad a wicie wieńca nastąpiło pod koniec sierpnia. Wyjazd na dożynki przeprowadzono we wrześniu. Każdy z kursów był prowadzony dla 10 seniorek.
Innym, bardzo istotnym punktem realizacji zadania, skierowanym do ludzi sędziwego wieku, były odwiedziny przez młodsze seniorki osób starszych, samotnych w ich domach. Seniorki-wolontariuszki (grupy dwuosobowe) udawały się do domów 15 starszych osób, których sytuacja życiowa uniemożliwia czy utrudnia pełnienie ról społecznych oraz korzystanie z dóbr publicznych. W zdecydowanej większości to ludzie opuszczeni, chorzy, borykający się na co dzień z cierpieniem i samotnością. Empatyczni i serdeczni Seniorzy-wolontariusze udzielili im wsparcia w postaci zainteresowania się ich losem, rozmowy, pomocy w codziennych czynnościach.
30 seniorek odwiedziło 15 starszych seniorek. Trwało to 10 tygodni, a młodsze seniorki spędzały u swoich starszych koleżanek po 2 h. tygodniowo.
Współpraca seniorów w tym właśnie przypadku jest kwintesencją dobra. Opiera się o potrzeby i oczekiwania osób starszych, a ilość ciepła przekazywana sobie nawzajem jest nie do opisania! Wizyty te były dla wolontariuszek i seniorek pięknymi spotkaniami. O ile sytuacja na to pozwalała - były to również twórcze działania, ponieważ odwiedzające starsze osoby seniorki - uczyły je wykonywania np. kompozycji ze sztucznych kwiatów, wykonywania staropolskich ozdób choinkowych czy też szydełkowania - kołnierzyków i serwet - wcielając się w rolę nauczyciela przekazującego drugiej osobie swoje zdolności, zdobytą podczas kursów wiedzę i umiejętności.
Młodsze seniorki zachęcały też osoby starsze do późniejszego - samodzielnego wykonywania regionalnych ozdób i gdy tylko wystarczy im sił i czasu na stworzenie większej ilości „perełek” rękodzieła ludowego. Jeśli tak się stanie - to zostaną one przekazane mieszkańcom Domu Pomocy Społecznej w Wadowicach.
Wiele radości sprawiło uczestniczkom odwiedzanie starszych koleżanek - osób, które kiedyś były bardzo czynne, pracowały społecznie, udzielały się, a w tej chwili np. mają 90 lat, czy też są schorowane i nie są już tak sprawne jak kiedyś. Nie dadzą również samodzielnie przyjść do siedzib KGW.
Pomoc, pytania - w czym można pomóc, co załatwić, zapytać się czym jest zainteresowana - np. wypożyczeniem książki, wspólnym robieniem kwiatów, spisaniem wspomnień. Do każdej takiej seniorki wolontariuszki udały się kilka razy. Kolejne spotkania utwierdzały w słuszności podjęcia tego rodzaju działań! Podczas spotkań wolontariuszki informowały również starsze koleżanki o tym co obecnie realizują jako członkinie Kół i Stowarzyszenia Gospodyń.
Ważne jest, że dzięki realizacji programu gospodynie idąc wykonywać kwiaty dostały wszystko do ich wykonania - np. bibułę, krepinę, klej, nozyczki itp. - wszystko co jest potrzebne, aby wykonywać działanie wspólnie z seniorką. Po wykonaniu ozdób - wykonane przedmioty zostawały u seniorek - na choince, na stoliku, jako symbol łaczący je myślami z Kołem Gospodyń i przeżytymi chwilami.
Podczas spotkań, jeśli starsze seniorki sobie życzyły - spisywano ich wspomnienia, przemyślenia. Seniorki bardzo interesowały się tym co obecnie robi SGW i Koła, część wspominała i opowiadała o tym co robiły w czasie gdy prężnie działały w kołach.
Koła funkcjonują od 1923 roku. Już kilka pokoleń działało w Kołach Gospodyń. Bardzo chętnie seniorki wspominały dawne czasy, opowiadając jak jeździeły po sadzonki, jak sie namęczyły kiedyś przy pracach w polu, jakie były wtedy nowości, jak wprowadzano np. modne drzewka niskopienne, Kiedys celem koła było np. zakupienie pralki Frani, która potem wędrowała od jednej do drugiej gospodyni! Prano we Frani pościel, wspólnie korzystano ze sprzętu AGD, maszynek do krązania kapusty, mikserów. Spisywano też legendy kół gospodyń. Najważniejszy był jednak kontakt międzyludzki. Poczynione notatki będą w przyszłości przytoczone na kolejnych spotkaniach z seniorkami. SGW postara się równiez zaprosić te senioki na wspólne spotkania - by same opowiedziały o tym młodszym koleżankom.
Projekt zrealizowano przy wsparciu finansowym Województwa Małopolskiego
Zapraszamy do obejrzenia fotografii wykonanych podczas wspomnianych wcześniej działań.
Jarosław Skupień
